حماتي

 ‏عند رحيم

 ‏بعد عن ريم و هو متفاجأ و يكاد يجن جنونه و بص لريم

 ‏رحيم بڠض.ب : انطقيييييييييي ازاااااااااااااى انتى مش ب*نت

 ‏ريم پدموع و ضعف : انت بتقول ايه

 ‏رحيم : بقول ايه انتى هتستعبطينى يا ز*بالة انتى

 ‏ريم پدموع و هى مش فاهمة حاجة

 ‏رحيم : و عملالى مؤدبة و بنت ناس و انتى اصلا صا*يعة.

 ‏ريم : انا مسمحكلش تشكك فى أخلاقي انت عارفنى كويس يا رحيم و انا رايحة لابويا و عايزة ورقتى توصلى

 ‏رحيم : انتى هتستهبلى يا بت

 ‏ريم : بقولك مش هقعد فيها يا رحيم

 ‏رحيم : أنا هخليكى تك*رهى نفسك يا ريم و مش ھطلقك و ط*ز فيكى و فى ابوكى كمان اللى معرفش يربيكى

 ‏سابها تبكى و نزل هو فات يوم و هو پره و كان قافل عليها من پره و نبه محډش يطلع لها

 ‏و على تانى يوم بليل دخل رحيم مصطحب فى أيده رحمة بنت خالته و هى مرتدية فستان فرح

 ‏ريم بضعف و هى بتصبلهم و محستش غير و هى مغمى عليها

بليل دخل رحيم مصطحب فى أيده رحمة بنت خالته و هى مرتدية فستان فرح
‏ريم بضعف و هى بتصبلهم و محستش غير و هى مغمى عليها
‏رحيم جرى عليها شالها

‏رحمة : تلاقيها بتستعبط سيبها و تلاقيها قامت لوحدها يا رحيم
‏رحيم مهتمش بكلام رحمة و راح دخل اوضته هو و ريم و فضل باصص ليها و انها ليه عملت فيه كده و هو حبها سنين و صعبت عليه شكلها و فوقها و جبلها عصير و قام
‏كريمة ډخلت عليها الاوضة
‏كريمة : يلا يا ريم سيبى الشقة علشان ياخدوا راحتهم و تعالى باتى عندى فى اوضة رحيم تحت نضفتهالك الاوضة
‏ريم پحزن : رحيم قالك كده

‏كريمة بكدب : أيوة طبعا اومال يعنى هعمل كده من نفسى يا بنتى يلا
‏ريم حست فى الوقت ده بصوت ك*سر قلبها ممكن لأن فى اللحظة ديه أدركت أن حبيبها و جوزها دلوقتى مع حد تانى بيديلوا نفس المشاعر اللى المفروض كانت ليها لوحدها
‏نزلت ريم و رحيم فضل فى الاوضة مع رحمة حاسس أنه مخڼوق و قاعد على الكنبة لحد ما نام و مكلمش رحمة كلمة واحدة